یادوخاطره تو

در صـدر خاطراتم یـاد تو جــا گرفته

                                       یـاد تـو در خیالم رنگ صفــا گرفته

تصویر یـاد رویت در قـاب دل نشسته

                                        این گوش جـان طنین حرف تو را گرفته

خورشید من! حضورت رویای صادقم بود

                                        دیدم به خواب چشمت نور خـدا گرفته

با فـکر خیره بر تـو،دنبـال واژه هستم

                                      بر سطح کاغـذم ،شعر ، مستانه پا گرفته

یک راز ناگشوده بین من وتـو این است

                                       یادت خیـال ما را دائـم چـرا گرفته ؟ 

آرزو داشتم سایه ای باشی بر سر لحظه های بی پناهم و همسفرم شو ی در سکوت جاده تنهایی ، نیاز من بودی و من نیاز تو بودم، سوز نهان در ساز تو بودم، آرزو داشتم زیر سقفی از مهربانی برای هم بودیم و همچون آینه، صداقت را نثار همدیگر میکردیم 

بال های امیدم به شوق دیدن توست که نشانی از پرواز را با خود دارند حالا که هر دَم در نفس های عاشقانه ام حضور داری می توانم بر فراز قله های سر بلند و قد برافراشته، در میان اعصار قرون به دنیا نگاهی عاشقانه بیندازم و فریاد کنم سرود روشن محبت را،

ای کبوتر دیار عاشقی ! 

بال های امیدم به شوق دیدن توست که نشانی از پرواز را با خود دارند حالا که هر دَم در نفس های عاشقانه ام حضور داری می توانم بر فراز قله های سر بلند و قد برافراشته، در میان اعصار قرون به دنیا نگاهی عاشقانه بیندازم و فریاد کنم سرود روشن محبت را،

ای کبوتر دیار عاشقی ! 

تو جـاده های انتظار، تو راه بهم نمی رسیم

انـگار میون آدمـا، پـرنده ای تو قفسیم

اسمت شـده آرامشم ، توی تموم سختی هام

ابر بهاری واسه من،با دست توجون می گیرم

اگه نیـایی،بدونِ تو، یکه و تنـها می میرم

با عشق پـاک من و تو، گل میکنه اقـاقیا

از نا امیـدیا نگو، نخون تو از رنگ سیـاه

بیـا دوباره پا بـزار تو کوچه باغ شعر من

تا دوبـاره گل بکنه امیـد رو داغ شعر من 

بی وفا عشق من (A)

به خدا اشک من می مونه رو گونم تا بیای پیش من 

رفتی و بعد و تو چه زجری کشیدم 

هنوز تار موتو به دنیا نمی دم 

تورو به خاطراتمون تو منو بی خبر نذار 

تورو به اشکمون قسم منو چشم به در نذار 

باشه می رم از پیشت خداحافظ عشق من 

ببخش روی نامه هام باز چکیده اشک من 

دلت موندنی نبود خداحافظ عشق من 

حالا که نموندی بگو از من چی دیدی 

چه ساده نشستی چه ساده پریدی 

بغضمو وقت جدایی هی نگه داشتم به سختی 

حتی واسه دلخوشیمم دست تکون ندادی رفتی 

پس بذار روی ماهتو دم آخر نگاه کنم 

سخت به خاطراتمون با دل خون نگاه کنم 

وقت رفتنت نبود خداحافظ عشق من 

دلت می شکنه یه روز می دونی قدر اشک من 

سخته گفتنش ولی خداحافظ عشق من